Abdull Kazi
JF-Expert Member
- Dec 29, 2012
- 322
- 255
BAADHI ya nchi humwaga damu zenyewe kwa ajili ya kupambana kupata Uhuru wake.Pakistan ilifanya hivyo kwa kuvamia Jammu na Kashmir miaka 75 iliyopita na bado imekwama kwenye eneo hilo kwa sababu ya kuitamani sana Kashmir ambayo imewaacha raia wake wakiteseka kutokana na uzembe wa kiuchumi katika kujitafutia riziki. kutumikia taasisi za kijeshi na za kiraia.
Utamaduni wa Kashmir kwa Pakistan umesababisha kuanzishwa kwa jeshi la kiraia nchini humo, ambalo linadhibiti kila kitu, ikiwa ni pamoja na demokrasia. Wasomi hawa wamewafanya mamilioni ya Wapakistani kukua kwa kujidanganya kwamba wanaweza kuteka eneo wanalodai.
Imeokana ni hali ya kawaida kwa wananchi na imedumaza amani na maendeleo. Wananchi wanateseka kwa uzembe wakutokuweka vipaombele vya kiuchumi na badala yake fedha zinaende kwa jeshi na mabilioni ya fedha yametumika kujihalalishia 'mazingira yasiyoweza kufikiwa'.
Pakistan ilichukua hatua hii siku tisa tu baada ya kuenguliwa kutoka India. Kwanza ilituma waasi wenye silaha na kisha askari wa kawaida kuivamia Kashmir kwenye Kampeni hiyo iliongozwa na Meja Jenerali jasiri Akbar Khan ambaye kwa ujasiri aliwaita wanajeshi hao kama 'wavamizi'.
Jeshi la Pakistani liliitaja mpango huo wa Kashmir kama 'Operesheni Gulmarg'. Kitabu cha kujivunia cha Khan ambacho kilichapishwa kwa kuchelewa mnamo 1970, kinaacha kidogo kubishana au mawazo juu ya asili na nia ya operesheni.
Katika mazingira hayo ndiyo India ilipochagua kuadhimisha Oktoba 22 ya kila mwaka kama "Siku Nyeusi". Maadhimisho haya yanafaanywa na India kwa njia za kisheria kwa ajili ya kuuambia ulimwengu kwamba India ilituma wanajeshi baada ya Maharaja Hari Singh kutia saini Hati ya Kuingia kwenye maeneo yao
Hata hivyo, ilikuwa imethibitishwa kuwa Maharajah alikuwa amechukua hatua baada ya kuzuru Poonch na Owen Pattan katika eneo la Jammu. Eneo hili lilianguka mnamo Oktoba 8 na 9, 1947.
Maelfu ya wavamizi wa Pathan, walioahidi kupora na kufurahi, walikuwa wamepita kikosi (wanaume 24) cha askari wa Gorkha chini ya Subedar Dhan Bahadur Singh (2 JAK Infantry).
Baadaye ilichambuliwa na wachambuzi wa utetezi kwamba Pakistan ilianza uvamizi katika eneo la Jammu, na sio katika Bonde kwa sababu maisha ya Pakistani yalitegemea Poonch, wakati Kashmir ilikuwa na umuhimu wake.
Barabara ya Peshawar-Rawalpindi ilikuwa maili 50 tu kutoka Jhelum ambayo inapita kwenye mpaka wa kimataifa. Zaidi ya hayo, muunganisho wa Pakistani kuelekea Kaskazini ulikuwa kupitia ngambo ya barabara inayovuka Jhelum.
Na, bila shaka, Mangla Headworks (baadaye ilibadilishwa kuwa bwawa) ilikuwa katikati ya usalama wa maji wa Pakistani.
Pia, ili kuweka mambo sawa, ni lazima ieleweke kwamba Mohammad Ali Jinnah alikuwa na mawasiliano na Hari Singh akijaribu kumshawishi aikubali Pakistan. Pia alituma nyaya kwa serikali ya Pakistani akiiomba kukomesha vikundi vya uvamizi kuingia Jammu na Kashmir. Lakini, pamoja na hayo uhamasishaji wake ulipuuzwa na kukataliwa.
Ingawa, sasa jukwaa liliandaa kwa Pakistan kuzindua mgomo kwa kila kitu. Lakini kile ambacho Pakistan haikuzingatia ni jibu la msimamo thabiti la Wahindi.
Kwa sababu hii, wavamizi walipoteza muda wao kupora, kubaka na kuchoma moto. Ukatili mkubwa ulifanywa na majeshi ya wavamizi. Raia waliporwa, wanawake walibakwa, watu wengi waliuawa na hata hospitali hazikuepushwa na mashambulizi.
Habari za kutisha/mbaya zilipoanza kusambaa, watu walianza kuwapinga wavamizi. Kijana Maqbool Sherwani kwanza aliwapotosha wavamizi waliokuwa wakitaka kujua mwelekeo kwenda Uwanja wa ndege wa Srinagar, ambao ulikuwa muhimu sana kwa mipango yao, ambapo mpango huo ulikwama.
Kisha Sherwani aliendesha baiskeli kutoka kijiji hadi kijiji ili kuarifu kuhusu uvamizi huo. Hatimaye, wavamizi walimkamata Maqbool na kumuua.
Kukumbuka tukio hilo hata baada ya miaka 75 ni muhimu kwa sababu Pakistan hadi sasa imepigana vita nne na India kwa ajili ya Jammu na Kashmir. na, kwa sababu ilikuwa ni Pakistani iliyoanzisha vita zote nne, lakini ikashindwa kufikia lengo lake, dunia inaiona Pakistan kama 'aliyeshindwa' asiye na utayari na asiyekata tamaa, kwa sababu uanzishwaji wake unadumu na kustawi humo.
Kisichoshangaza ni kuwa, hakuna anayetaka kujadili kuhusu Kashmir. Na hata wakati Marekani, China na marafiki katika Ghuba wanaweza kusaidia katika masaibu yaliyoikumba Pakistan yaliyosababishwa na mafuriko na matatizo ya kiuchumi, hata Rais Joe Biden, kama watangulizi wake, Clinton na Obama, ameyaita "moja Kati ya maeneo hatari zaidi" Duniani.
Utamaduni wa Kashmir kwa Pakistan umesababisha kuanzishwa kwa jeshi la kiraia nchini humo, ambalo linadhibiti kila kitu, ikiwa ni pamoja na demokrasia. Wasomi hawa wamewafanya mamilioni ya Wapakistani kukua kwa kujidanganya kwamba wanaweza kuteka eneo wanalodai.
Imeokana ni hali ya kawaida kwa wananchi na imedumaza amani na maendeleo. Wananchi wanateseka kwa uzembe wakutokuweka vipaombele vya kiuchumi na badala yake fedha zinaende kwa jeshi na mabilioni ya fedha yametumika kujihalalishia 'mazingira yasiyoweza kufikiwa'.
Pakistan ilichukua hatua hii siku tisa tu baada ya kuenguliwa kutoka India. Kwanza ilituma waasi wenye silaha na kisha askari wa kawaida kuivamia Kashmir kwenye Kampeni hiyo iliongozwa na Meja Jenerali jasiri Akbar Khan ambaye kwa ujasiri aliwaita wanajeshi hao kama 'wavamizi'.
Jeshi la Pakistani liliitaja mpango huo wa Kashmir kama 'Operesheni Gulmarg'. Kitabu cha kujivunia cha Khan ambacho kilichapishwa kwa kuchelewa mnamo 1970, kinaacha kidogo kubishana au mawazo juu ya asili na nia ya operesheni.
Katika mazingira hayo ndiyo India ilipochagua kuadhimisha Oktoba 22 ya kila mwaka kama "Siku Nyeusi". Maadhimisho haya yanafaanywa na India kwa njia za kisheria kwa ajili ya kuuambia ulimwengu kwamba India ilituma wanajeshi baada ya Maharaja Hari Singh kutia saini Hati ya Kuingia kwenye maeneo yao
Hata hivyo, ilikuwa imethibitishwa kuwa Maharajah alikuwa amechukua hatua baada ya kuzuru Poonch na Owen Pattan katika eneo la Jammu. Eneo hili lilianguka mnamo Oktoba 8 na 9, 1947.
Maelfu ya wavamizi wa Pathan, walioahidi kupora na kufurahi, walikuwa wamepita kikosi (wanaume 24) cha askari wa Gorkha chini ya Subedar Dhan Bahadur Singh (2 JAK Infantry).
Baadaye ilichambuliwa na wachambuzi wa utetezi kwamba Pakistan ilianza uvamizi katika eneo la Jammu, na sio katika Bonde kwa sababu maisha ya Pakistani yalitegemea Poonch, wakati Kashmir ilikuwa na umuhimu wake.
Barabara ya Peshawar-Rawalpindi ilikuwa maili 50 tu kutoka Jhelum ambayo inapita kwenye mpaka wa kimataifa. Zaidi ya hayo, muunganisho wa Pakistani kuelekea Kaskazini ulikuwa kupitia ngambo ya barabara inayovuka Jhelum.
Na, bila shaka, Mangla Headworks (baadaye ilibadilishwa kuwa bwawa) ilikuwa katikati ya usalama wa maji wa Pakistani.
Pia, ili kuweka mambo sawa, ni lazima ieleweke kwamba Mohammad Ali Jinnah alikuwa na mawasiliano na Hari Singh akijaribu kumshawishi aikubali Pakistan. Pia alituma nyaya kwa serikali ya Pakistani akiiomba kukomesha vikundi vya uvamizi kuingia Jammu na Kashmir. Lakini, pamoja na hayo uhamasishaji wake ulipuuzwa na kukataliwa.
Ingawa, sasa jukwaa liliandaa kwa Pakistan kuzindua mgomo kwa kila kitu. Lakini kile ambacho Pakistan haikuzingatia ni jibu la msimamo thabiti la Wahindi.
Kwa sababu hii, wavamizi walipoteza muda wao kupora, kubaka na kuchoma moto. Ukatili mkubwa ulifanywa na majeshi ya wavamizi. Raia waliporwa, wanawake walibakwa, watu wengi waliuawa na hata hospitali hazikuepushwa na mashambulizi.
Habari za kutisha/mbaya zilipoanza kusambaa, watu walianza kuwapinga wavamizi. Kijana Maqbool Sherwani kwanza aliwapotosha wavamizi waliokuwa wakitaka kujua mwelekeo kwenda Uwanja wa ndege wa Srinagar, ambao ulikuwa muhimu sana kwa mipango yao, ambapo mpango huo ulikwama.
Kisha Sherwani aliendesha baiskeli kutoka kijiji hadi kijiji ili kuarifu kuhusu uvamizi huo. Hatimaye, wavamizi walimkamata Maqbool na kumuua.
Kukumbuka tukio hilo hata baada ya miaka 75 ni muhimu kwa sababu Pakistan hadi sasa imepigana vita nne na India kwa ajili ya Jammu na Kashmir. na, kwa sababu ilikuwa ni Pakistani iliyoanzisha vita zote nne, lakini ikashindwa kufikia lengo lake, dunia inaiona Pakistan kama 'aliyeshindwa' asiye na utayari na asiyekata tamaa, kwa sababu uanzishwaji wake unadumu na kustawi humo.
Kisichoshangaza ni kuwa, hakuna anayetaka kujadili kuhusu Kashmir. Na hata wakati Marekani, China na marafiki katika Ghuba wanaweza kusaidia katika masaibu yaliyoikumba Pakistan yaliyosababishwa na mafuriko na matatizo ya kiuchumi, hata Rais Joe Biden, kama watangulizi wake, Clinton na Obama, ameyaita "moja Kati ya maeneo hatari zaidi" Duniani.
