Mgodi wa Dhahabu wa STAMICO Wafungwa

Bams

JF-Expert Member
Oct 19, 2010
18,717
47,222
Kuna taarifa kuwa mgodi wa dhahabu ambao awali ulikuwa unamilikiwa na kampuni ya Barrick umesimamisha uzalishaji kutokana na kushindwa kujiendesha.

Kampuni ya Baarick ndiyo iliyoujenga mgodi huo, na kisha kufanya uchimbaji wa dhahabu na baadaye kuamua kuondoka. Waliondoka huku wakiwa wameacha deposit ndogo ambayo ilihitaji pit mpya. Mpaka Barrick wanaondoka kwenye mgodi huo, mgodi wa Tulawaka na ule wa North Mara, ndiyo inayotajwa kuwa ilikuwa ikiendeshwa kwa faida.

Serikali iliomba iachiwe deposit iliyokuwa imebakia, miundombinu yote ikiwemo plant na majengo. Mgodi huo ulikabidhiwa kwa STAMICO, nayo kwa kupitia kampuni yake ya STAMIGOLD waliamua kufanya biashara ya uchimbaji wa dhahabu, huku wakiwa wamepewa vitu vyote bure na mwekezaji, ikiwemo plant, majengo, miundombinu mingine zikiwemo barabara, waste dump, maji, umeme, n.k. Jambo la kushangaza ni kwamba pamoja na kupewa vitu vyote hivyo bure, mgodi huo umeshindwa kujiendesha kwa faida na kufikia kuzalisha dhahabu kwa gharama ya U$1,500 na kuiuza kwa U$1,200 kwa ounce moja.

Awali, hesabu zote zilifanyika, na kuonekana kuwa uchimbaji wa deposit iliyobakia, ungefanyika kwa faida. Mpaka sasa mgodi huo unadaiwa na wazabuni mbalimbali kiasi kinachofikia shilingi zaidi ya bilioni 50. Fedha hiyo sasa ni lazima italipwa na serikali kwa sababu STAMIGOLD hawana uwezo wa kulipa.

Tuna mambo ya kujiuliza:
1) Kama serikali ilipewa vitu vyote hivyo bure, ikashindwa kufanya uchimbaji dhahabu kwa faida, je ingegharamia kila kitu kungetokea nini?

2) Tumekuwa tukiwalaumu sana wawekezaji wa nje kuwa wanatuibia, lakini wao wanaweza kuchimba kwa faida, kulipa mrabaha, kulipa corporate tax (japo ni mpaka wanapokuwa wamerejesha mitaji yao), hivi sisi tuna uwezo wa kuanzisha na kuendesha hii miradi ya uchimbaji madini?

3) Serikali na Watanzania tunajifunza nini kuhusiana na sekta hii baada ya STAMIGOLD kushindwa kufanya shughuli za uchimbaji wakati wakiwa wamepewa karibia kila kitu bure?

4) Hivi Watanzania na serikali wanatambua kuwa utafiti na uchimbaji madini, siyo sawasawa na kuchota maji, na kuwa (mining business) ni kati ya biashara zenye uwezekano wa hasara kubwa kuliko biashara nyingine yeyote?

5) Hivi kuna faida gani kuanzisha miradi ambayo badala ya kuleta mapato kwa serikali, yenyewe ndiyo inayotafuna hela za walipa kodi?

6) Kwa nini serikali haioni busara kuachana kabisa na shughuli za kibiashara kutokana na uzoefu tulioupata kuwa serikali yetu haijawahi kuendesha biashara yoyote kwa faida?

7) Matukio haya yanatupigia kengele kuhusu utendaji mbovu wa TANESCO, ATCL, TTCL, POSTA, Reli, TPA, n.k. Ninaamini kuwa shughuli zote zinazofanywa na makampuni tajwa, kama zingekuwa zinafanywa na sekta binafsi, huenda tungepata faida kubwa kiasi cha kupindukia. Kwa bahati mbaya, serikali ambayo ina uzoefu mkubwa wa kushindwa kuendesha biashara ndiye msimamizi mkuu wa akampuni haya.

USHAURI
1) Tanzania tunahitaji sana wawekezaji wa nje na ndani katika sekta ya madini, pengine kuliko sekta zote kutokana na mahitaji makubwa ya mitaji, uzoefu na risk ambazo zipo kwenye sekta hii. Serikali haitafanikiwa kufanya uchimbaji wa madini yoyote kwa faida kwa mfumo uliopo. Jukumu la serikali liendelee kuwa katika usimamiaji wa sera na sheria.

2) Wawekezaji, wawe wa nje au wa ndani, ni wadau wa maendeleo. Mahusiano ya wadau hawa na serikali ni lazima yawe ya maelewano na kiurafiki kwa faida ya wananchi wote. Kwa sasa, wawekezaji, hasa kwenye sekta ya madini, wanaonekana kama adui wa serikali. Mfano mzuri ni suala la linaloitwa mchanga wa dhahabu lilivyochukuliwa na kushughulikiwa. Wengi hawajui athari zake lakini limeiamsha Dunia kuwa Tanzania siyo mahali salama kwa makampuni ya kigeni kuwekeza kwenye madini.

3) Serikali ni lazima ifanye kwa ukaribu sana na wawekezaji katika sekta hii. Kwa sasa, takwimu zinaonesha ukuuaji wa uchumi wetu unasababishwa na sekta ya madini na utalii. Hiyo ni ishara tosha kuwa serikali inatakiwa karibu sana na sekta hizi mbili kutokana na nafasi zake kwenye uchumi wa nchi. Mafanikio kwenye biashara siku zote huwa makubwa katika maelewano kuliko penye uadui, visa, visasi au kukomoana.

4) Serikali iangalie uwezekano wa shughuli zote za kibiashara, uendeshaji wake kufanywa na sekta binafsi na serikali kubakia tu kama wabia. Makampuni kama TANESCO, TTCL, ATCL, TPA, etc, yanatakiwa kubomolewa ili yasiendeshwe na serikali.

MWISHO
Kauli aliyoitoa Waziri Mkuu alipotembelea mgodi wa Buzwagi ilikuwa ya kiungwana. kwa maneno yake, alitamka, 'Tanzania bado tunahitaji sana wawekezaji wa nje. Tunayaomba makampuni ya madini yaendelee na shughuli za uchimbaji bila wasiwasi wowote. Kinachofanyika kwa sasa kuhusiana na mchanga wa dhahabu ni kuchukua vipimo, na kisha kuptia sheria zetu, na kujiridhisha kuwa tunacholipwa ndiyo tunachostahili kulipwa'. Kauli ile ilikuwa nzuri, na ndiyo iliyostahili kutolewa toka mwanzoni kabisa kuliko kauli zile kuwa , 'makampuni yamekuwa yanaiibia sana nchi hii', wakati hatujui hata tunaibiwa kwa namna gani na kiasi gani. Na naamini haikuwa sahihi kusimamisha upelekaji wa mchanga nje kabla ya kufanya uchunguzi kwanza, na kujiridhisha kuwa tumesimamisha kwa vile tunaamini kuna ukiukaji wa makubaliano.

Ambayo yametokea ni kujikwaa kwa namna fulani kwa serikali, ni wakati wa kujirudi, na kujenga mahusiano mapya ya kuaminiani, kirafiki na maelewano kati ya wawekezaji katika sekta ya madini, serikali na jamii.

Tutambue kuwa baada ya kukosekana kwa pesa ya kuwekeza kwenye miradi mbalimbali ya madini kwa karibia miaka mitano, sasa kuna pesa za kutosha kwenye masoko ya fedha Duniani ambayo ni kwaajili ya uwekezaji kwenye sekta ya madini. Tanzania haijaweza kufaidika na uwepo wa pesa hizi kutokana na Dunia kuiona Tanzania siyo mahali salama sana kwa mitaji ya nje.
 
Wasomi watanzania, wengi wao ni wavivu, walafi , mafisadi , wala rushwa na wanapenda kulalamika kuliko kufanya kazi na ndio maana taasisi nyingi za serikali zipo hoi na Kuna miradi mingi ya serikali inafeli, mpaka sometimes nahisi kama tunapenda kutawaliwa. Yaani kwa kifupi tunashindwa kujisimamia kwa sababu ya tabia zetu mbovu.
 
Hili lilikuwa lazima litokee ,, Serikali haiwezi kufanya biashara ya Mining hata siku mojo ikapata faida,, Kwenye hii biashara uwajibikaji unahitajika sana na tunavyojua Serikalini uwajibikaji hamna ,ndio maana hili haliwezekani.
 
Tunarudi nyuma badala ya kwenda mbele.
Serikali ilikua imeshaanza kujitoa kwenye biashara lakini ghafla wamejiaminisha kuwa wanaweza kuingiza mitaji yao na kuanza kufanya biashara jambo ambalo linaipa serikali hasara kubwa na kukosa uwezo wa kutoa huduma bora kwa jamii.

Masuala ya biashara yalitakiwa yawe na ubia na sekta binafsi tena sio kwa kutoa mitaji ya fedha bali kutoa ardhi na madini au rasilimali iliyopo.

Mfano mwekezaji wa madini anatakiwa atambue kuwa ardhi anayopewa ni mali ya serikali na madini yaliyopo yanathamani hivyo hayo tayari ni dhamana ya serikali kwa 9%.

Serikali mpaka sasa makampuni mengi ya serikali yanang'ang'ana na biashara kama njia ya wajanja kupata fedha wakati wa kufanya miradi hiyo inayogharimu mabilioni ya pesa. Kuna watu wanajua utamu wa serikali inapoingia kwenye miradi mikubwa kwani pia inakuwa ni sehemu za watoto na jamaa zao kupata ajira zenye maslahi mazuri. Lakini kiuhalisia na kiuzoefu serikali haijawahi kuendesha miradi ya biashara kwa faida zaidi ya hasara kila mwaka.

Serikali ni vyema ikajikita kwenye kukusanya kodi na kufanya ubia na makampuni binafsi kwa ajili ya kulinda rasilimali zake kwa karibu.

Ni vema serikali ikajikita kwenye kutoa huduma bora za kijamii kama vile Ulinzi na usalama, mahakama, huduma za anga, usimamizi wa ardhi.

Huduma za muhimi kama Magereza ,Elimu, afya, miundo mbinu serikali inaweza ikashirikiana na mashirika binafsi.

Zamani kwa mazingira ya kitanzania na siasa tulizokuwa nazo hakuna mtu angekubali kuwa makampuni binafsi yangeweza kutoa huduma za ulinzi na kuajiari maelfu ya vijana wa kitanzania kama walinzi binafsi.
Huu ulikua ni ubunifu wa serikali ya awamu ya tatu.
Tulitakiwa tuende mbele zaidi kwa huduma kama za umeme ,maji, kupima ardhi, miundo mbinu kama barabara ,reli n.k.

Tatizo kubwa kwenye mipango ya nchi za kiafrika ni viongozi na wanasiasa kujawa na chuki na wivu.
Mtu akianzisha huduma au mradi fulani na kuweza kupa faida kubwa basi anakua ni adui wa wanasiasa na kuanza kuwaaminisha wananchi kuwa mtu huyo ni mwizi, mkwepa kodi, mlaghai, mjanja mjanja na kila aina ya jina baya na hatimaye kuishauri serikali iweze hata kutaifisha mali zake.
Leo hii bahari na maziwa yana eneo kubwa sana la uvuvi lakini akitokea mtu akaamua kujikita kwenye sekta ya uvuvi na kuvua kwa kiwango kikubwa na kuuza samaki kwa wingi na hatimae kununua meli ya kuvulia basi ataanza kupogwa vita. Tumekua ni nchi ya wafanyabiashara wadogo wa dogo wanaotegemea hisani za wanasiasa kwenye vikundi vidogo vidogo na akitokea kiongozi mwenye maono ya kuwatoa kwenye biashara ndogo ndogo kwenda kwenye uwekezaji mkubwa naye atapigwa vita na kuonekana kuna maslahi makubwa anayopata.

Nchi ya ujamaa na kujitegemea lakini pamoja na kuwa na wasomi wengi na matajiri wengi tofauti na enzi hizo za mwalimu lakini mpaka sasa hatuna sera za kuwaunganisha hao matajiri wakaweza kuwa wawekezaji wakubwa. Mfano Suala la usafirishaji . Malori na mabasi ni mengi sana barabarani lakini muda unaotumika njiani ni mkubwa sana kutokana na vibao vingi vya speed chini ya 50 kph. Ilikua ni wakati wa serikali kukaa na kuwaelimisha matajiri kuungana na kuwekeza kwenye treni za mwendo kasi na kununua ndege nyingi za kutoa huduma kwa gharama nafuu ili wateja wao wapate usafiri wa haraka na mizigo ifike kwa haraka. Mfano Kanda ya kaskazini kuna reli iliyotelekezwa kwa makusudi wakati ingeweza kutumika kubeba mizigo mbalimbali ya viwandani wakati serikali ikiendelea na mchakato wa reli na treni ya mwendo kasi. Matokeo yake malori na fuso zimejaa kila kona huku serikali ikipata hasara ya kuharibiwa kwa barabara kila kukicha. Hawa hawa matajiri wangeweza kuunda makampuni makubwa na kubadili njia za usafirishaji.
 
Biashara ya Mining ni ya Uwekezaji mkubwa na unahitaji umakini katika uendeshaji.
Sasa kama tumepewa kila kitu tunafeli, vipi kama tunavyoshauriana kwamba na sisi tuwe na migodi yetu ili tusiibiwe.

Itabidi turudi kwenye ukweli kwamba, Serikali kazi yake iwe ni kusimamia Biashara na kuifanya inawiri ili ilete kodi kubwa sio yenyewe na taasisi zake kuingia miguu miwili kwenye biashara. Kama inaamua kujiingiza kwenye sehemy wanayodhani ni lazima basi umakini na study kubwa lazima ifanyike na ikiwezekana hata kukodi watu wenye uzoefu wa kina kuendesha huku wakwetu wakipata uzoefu zaidi...
 
Kuna taarifa kuwa mgodi wa dhahabu ambao awali ulikuwa unamilikiwa na kampuni ya Barrick umesimamisha uzalishaji kutokana na kushindwa kujiendesha.

Kampuni ya Baarick ndiyo iliyoujenga mgodi huo, na kisha kufanya uchimbaji wa dhahabu na baadaye kuamua kuondoka. Waliondoka huku wakiwa wameacha deposit ndogo ambayo ilihitaji pit mpya. Mpaka Barrick wanaondoka kwenye mgodi huo, mgodi wa Tulawaka na ule wa North Mara, ndiyo inayotajwa kuwa ilikuwa ikiendeshwa kwa faida.

Serikali iliomba iachiwe deposit iliyokuwa imebakia, miundombinu yote ikiwemo plant na majengo. Mgodi huo ulikabidhiwa kwa STAMICO, nayo kwa kupitia kampuni yake ya STAMIGOLD waliamua kufanya biashara ya uchimbaji wa dhahabu, huku wakiwa wamepewa vitu vyote bure na mwekezaji, ikiwemo plant, majengo, miundombinu mingine zikiwemo barabara, waste dump, maji, umeme, n.k. Jambo la kushangaza ni kwamba pamoja na kupewa vitu vyote hivyo bure, mgodi huo umeshindwa kujiendesha kwa faida na kufikia kuzalisha dhahabu kwa gharama ya U$1,500 na kuiuza kwa U$1,200 kwa ounce moja.

Awali, hesabu zote zilifanyika, na kuonekana kuwa uchimbaji wa deposit iliyobakia, ungefanyika kwa faida. Mpaka sasa mgodi huo unadaiwa na wazabuni mbalimbali kiasi kinachofikia shilingi zaidi ya bilioni 50. Fedha hiyo sasa ni lazima italipwa na serikali kwa sababu STAMIGOLD hawana uwezo wa kulipa.

Tuna mambo ya kujiuliza:
1) Kama serikali ilipewa vitu vyote hivyo bure, ikashindwa kufanya uchimbaji dhahabu kwa faida, je ingegharamia kila kitu kungetokea nini?

2) Tumekuwa tukiwalaumu sana wawekezaji wa nje kuwa wanatuibia, lakini wao wanaweza kuchimba kwa faida, kulipa mrabaha, kulipa corporate tax (japo ni mpaka wanapokuwa wamerejesha mitaji yao), hivi sisi tuna uwezo wa kuanzisha na kuendesha hii miradi ya uchimbaji madini?

3) Serikali na Watanzania tunajifunza nini kuhusiana na sekta hii baada ya STAMIGOLD kushindwa kufanya shughuli za uchimbaji wakati wakiwa wamepewa karibia kila kitu bure?

4) Hivi Watanzania na serikali wanatambua kuwa utafiti na uchimbaji madini, siyo sawasawa na kuchota maji, na kuwa (mining business) ni kati ya biashara zenye uwezekano wa hasara kubwa kuliko biashara nyingine yeyote?

5) Hivi kuna faida gani kuanzisha miradi ambayo badala ya kuleta mapato kwa serikali, yenyewe ndiyo inayotafuna hela za walipa kodi?

6) Kwa nini serikali haioni busara kuachana kabisa na shughuli za kibiashara kutokana na uzoefu tulioupata kuwa serikali yetu haijawahi kuendesha biashara yoyote kwa faida?

7) Matukio haya yanatupigia kengele kuhusu utendaji mbovu wa TANESCO, ATCL, TTCL, POSTA, Reli, TPA, n.k. Ninaamini kuwa shughuli zote zinazofanywa na makampuni tajwa, kama zingekuwa zinafanywa na sekta binafsi, huenda tungepata faida kubwa kiasi cha kupindukia. Kwa bahati mbaya, serikali ambayo ina uzoefu mkubwa wa kushindwa kuendesha biashara ndiye msimamizi mkuu wa akampuni haya.

USHAURI
1) Tanzania tunahitaji sana wawekezaji wa nje na ndani katika sekta ya madini, pengine kuliko sekta zote kutokana na mahitaji makubwa ya mitaji, uzoefu na risk ambazo zipo kwenye sekta hii. Serikali haitafanikiwa kufanya uchimbaji wa madini yoyote kwa faida kwa mfumo uliopo. Jukumu la serikali liendelee kuwa katika usimamiaji wa sera na sheria.

2) Wawekezaji, wawe wa nje au wa ndani, ni wadau wa maendeleo. Mahusiano ya wadau hawa na serikali ni lazima yawe ya maelewano na kiurafiki kwa faida ya wananchi wote. Kwa sasa, wawekezaji, hasa kwenye sekta ya madini, wanaonekana kama adui wa serikali. Mfano mzuri ni suala la linaloitwa mchanga wa dhahabu lilivyochukuliwa na kushughulikiwa. Wengi hawajui athari zake lakini limeiamsha Dunia kuwa Tanzania siyo mahali salama kwa makampuni ya kigeni kuwekeza kwenye madini.

3) Serikali ni lazima ifanye kwa ukaribu sana na wawekezaji katika sekta hii. Kwa sasa, takwimu zinaonesha ukuuaji wa uchumi wetu unasababishwa na sekta ya madini na utalii. Hiyo ni ishara tosha kuwa serikali inatakiwa karibu sana na sekta hizi mbili kutokana na nafasi zake kwenye uchumi wa nchi. Mafanikio kwenye biashara siku zote huwa makubwa katika maelewano kuliko penye uadui, visa, visasi au kukomoana.

4) Serikali iangalie uwezekano wa shughuli zote za kibiashara, uendeshaji wake kufanywa na sekta binafsi na serikali kubakia tu kama wabia. Makampuni kama TANESCO, TTCL, ATCL, TPA, etc, yanatakiwa kubomolewa ili yasiendeshwe na serikali.

MWISHO
Kauli aliyoitoa Waziri Mkuu alipotembelea mgodi wa Buzwagi ilikuwa ya kiungwana. kwa maneno yake, alitamka, 'Tanzania bado tunahitaji sana wawekezaji wa nje. Tunayaomba makampuni ya madini yaendelee na shughuli za uchimbaji bila wasiwasi wowote. Kinachofanyika kwa sasa kuhusiana na mchanga wa dhahabu ni kuchukua vipimo, na kisha kuptia sheria zetu, na kujiridhisha kuwa tunacholipwa ndiyo tunachostahili kulipwa'. Kauli ile ilikuwa nzuri, na ndiyo iliyostahili kutolewa toka mwanzoni kabisa kuliko kauli zile kuwa , 'makampuni yamekuwa yanaiibia sana nchi hii', wakati hatujui hata tunaibiwa kwa namna gani na kiasi gani. Na naamini haikuwa sahihi kusimamisha upelekaji wa mchanga nje kabla ya kufanya uchunguzi kwanza, na kujiridhisha kuwa tumesimamisha kwa vile tunaamini kuna ukiukaji wa makubaliano.

Ambayo yametokea ni kujikwaa kwa namna fulani kwa serikali, ni wakati wa kujirudi, na kujenga mahusiano mapya ya kuaminiani, kirafiki na maelewano kati ya wawekezaji katika sekta ya madini, serikali na jamii.

Tutambue kuwa baada ya kukosekana kwa pesa ya kuwekeza kwenye miradi mbalimbali ya madini kwa karibia miaka mitano, sasa kuna pesa za kutosha kwenye masoko ya fedha Duniani ambayo ni kwaajili ya uwekezaji kwenye sekta ya madini. Tanzania haijaweza kufaidika na uwepo wa pesa hizi kutokana na Dunia kuiona Tanzania siyo mahali salama sana kwa mitaji ya nje.
great
 
Najiuliza hawa watanzania wenzang wana wanaokosa ajira ni nn hatima yao?Kwa sababu hakuna ajira mpya zinazotangazwa,je maisha yao yatakuwaje, ama ndo kuzaliwa vitendo vya ujambazi kwa wingi?Mungu isaidie Tanzania yetu wacha tuendelee kuangalia Sarakasi za Serikali yetu.
 
Kwa akili zetu hizi nakwambia hata tukiachiwa migodi yote leo hii, lazima tutaifunga tu!! Hatuna akili ya kuendesha mambo yetu wenyewe!!
 
Wasomi watanzania, wengi wao ni wavivu, walafi , mafisadi , wala rushwa na wanapenda kulalamika kuliko kufanya kazi na ndio maana taasisi nyingi za serikali zipo hoi na Kuna miradi mingi ya serikali inafeli, mpaka sometimes nahisi kama tunapenda kutawaliwa. Yaani kwa kifupi tunashindwa kujisimamia kwa sababu ya tabia zetu mbovu.
Mgodi haukununuliwa na wataalam bali na wizara na kuwa kabidhi Stamico iuendeshe. Wanasiasa ndo walifanya mipango hiyo halafu waka wakabidhi wataalam....wataalam wamesema hii kitu haiwezi enda sasa wana walaumu wataalam
 
Biashara ya Mining ni ya Uwekezaji mkubwa na unahitaji umakini katika uendeshaji.
Sasa kama tumepewa kila kitu tunafeli, vipi kama tunavyoshauriana kwamba na sisi tuwe na migodi yetu ili tusiibiwe.

Itabidi turudi kwenye ukweli kwamba, Serikali kazi yake iwe ni kusimamia Biashara na kuifanya inawiri ili ilete kodi kubwa sio yenyewe na taasisi zake kuingia miguu miwili kwenye biashara. Kama inaamua kujiingiza kwenye sehemy wanayodhani ni lazima basi umakini na study kubwa lazima ifanyike na ikiwezekana hata kukodi watu wenye uzoefu wa kina kuendesha huku wakwetu wakipata uzoefu zaidi...
Tembelea na jifunze kutoka Botswana na Swaziland. Inasikitisha kule wanaozipush hizi nchi kwenda mbele ni waTanzania wenzetu waliokataliwa hapa nyumbani sababu ya kuongea ukweli wakafukuzwa. Wamekwenda kwa wenzetu wamewaneemesha. Tutafukuza, tia ndani, nyamazisha wenzetu wanasonga mbele na wanachukua cake uliyoitema. Wengine ni maconsultants UK walipigwa vijembe hapa nyumbani na wakubwa sasa wanawatibu mawaziri wa UK.
 
Basi tena hata kama serikali ingekomaa kuna watu wangeshibisha matumbo yao
 
mkuu tulishwahi kusema hapa serikai haiwezi kufanya biashara. Kingine,kwani lazima tuwe na shirika lq ndege nathani hata kwenye vivutio tuwachie sekta binafsi na sio serikali kufanya haya mambo.
 
hata huko nyuma viwanda vya wabanchi vilikufa kwa sababu .meneja wa kiwanda alikuwa anachaguliwa kutoka chuo cha sanaa bagamoyo kwa sababu ya undugu badala ya mtu mweye ujuzii wa viwanda
 
Suala la serikali yetu kufanya biashara ilishashindikana. Sio jambo rahisi kama wengi wanavyofikiri. Kuna siku itatangazwa hali halisi ya uendeshaji wa ATC na hapo tutakimbiana.
 
Mgodi haukununuliwa na wataalam bali na wizara na kuwa kabidhi Stamico iuendeshe. Wanasiasa ndo walifanya mipango hiyo halafu waka wakabidhi wataalam....wataalam wamesema hii kitu haiwezi enda sasa wana walaumu wataalam
Pamoja na wataalam kuishauri Serikali kuhusu mustakabali wa mashapo katika mgodi huo, ushauri wao haukuzingatiwa. Kampuni kubwa kama Barrick kusitisha shughuli zao za uchimbaji si bure, walikwisha ng'amua mashapo ndo yamekwisha na hivyo kuusukuma huo mzigo kwa Shirika. Laiti mngejua na masharti yaliyowekwa kamwe msingeandika kama mlivyofanya hapo juu. Hayo mabilioni wanayodaiwa ni pamoja na sh. Bilioni karibu tatu za kufanya uchimbaji ndani ya hifadhi ya Misitu ya Taifa. Ushauri haukuzingatiwa na matokeo ndo hayo tutayaona.
 
Back
Top Bottom