Michael Ngusa
JF-Expert Member
- Aug 4, 2014
- 1,637
- 458
Wakuu,
Habari za kushinda!
Naandika nikiwa na uchungu sana baada ya Breakdown ninayoipitia. Career yangu ni kwenye Media industry, tangu niache ajira yangu ya kwanza mkoani ambayo nilistawi kiasi cha kuoa na kuwa na kwangu, nikahamia Dar ambapo nilifanikiwa kupata kazi na kuendesha maisha lakini kwa mahangaiko makubwa kiasi cha mwaka mzima wa 2015 kuwa ni mwaka wa dipression kwangu.
Bahati mbaya, mwishoni mwaka jana nikapoteza ajira yangu, licha ya kutafuta huku na huko kwa njia zote na kuhudhuria interview nyingi, sijapata kazi hadi muda huu. Hivyo nikaona nisije kuadhirika ndani, nikaamua kumrudisha mke na mwanangu mchanga ukweni wanisubiri niendelee kupambana.
Nilibakiwa na Laptop na Smartphone yangu ambavyo nilivitangaza mnada hapa jamvini kwa bei ya hasara ili nisukume siku, sikupata mteja, mwisho wa siku vikaja kuibiwa vyote sebuleni kwangu na majirani wamekana kutofahamu chochote. Angalau freelancing ilikuwa inaniokoa na hicho kilaptop, pia kilikuwa na Data zote za kujiajiri kwa kufungua kampuni ya Web Design.
Nina elimu ya chuo, vyeti safi, uzoefu wa miaka 3 na Portfolio nzuri kabisa kwenye Print Media, TV Broadcasting & Advertising, lakini nimetumia kila senti niliyonayo bila mafanikio. Wakuu nimekata tamaa na nina uchungu bila kuwa na wa kumlaumu kwasababu sioni nilipokosea au sababu ya changamoto mfulilizo kiasi hiki.
Nilianza kuhoji uwepo wa Mungu na kwanini hajibu maombi yangu, kwakweli nikamezwa na hoja za kipagani na kuanza kuukana Ukristo wangu, kwamba kama kweli kungekuwa na Mungu, kwanini aruhusu hadi familia isambaratike kwa kukosa chakula na kushindwa kujiendesha? Ila baadae nikawaza kuwa unapokuwa kwenye shida sio kipindi kizuri cha kuanza kuquestion uwepo wa Mungu.
Siku za hivi karibuni nimeanza kugoogle njia za kujitoa uhai na nikaambulia ufahamu wa kwamba njia rahisi ni Drug Overdose, kwa jinsi ambavyo sitaki kuwapa watu shida, nafikiria kwenda kujioverdose msituni hata maiti yangu isiwape watu gharama za mazishi.
Nimechoka sana ndani, nimekuwa nikiwapigia simu watu mbalimbali hadi wale wa utotoni, angalau nimekuwa nikihisi faraja flani lakni mwisho wa siku bado nakuwa peke yangu. Nilikuwa ninasaza chakula, nilikuwa nina kila kitu na kazi ndio ilikuwa kitu kikubwa, sasa sipati hata kazi, kwamba nijijenge tena, afya yangu vibarua vya zege haivimudu, ndio maana nilikimbilia shule. Pole hazinisaidii, kwenda kanisani naona hiyo nauli bora iwe lunch, sijui nifanye nini.
Hapa mfukoni imebaki elfu 10 tu, nawaza sijui wiki ijayo itakuwaje. Nilikuwa nabrowse JF kwenye Smartphone, sasahivi nipo Internet Cafe niko down sana washkaji.
UPDATE:
Ndugu zangu,
Kwanza mfahamu kwamba natumia Kinokia cha Tsh 15,000 (true) kusoma jumbe zenu na kila baada ya muda flani ninalazimika kupanda gari kutoka Misheni hadi Mtongani kwenda kuwajibu Internet Cafe.
Bila jumbe za kutia moyo humu ndani mimi leo nisingekuwepo. Nimekuwa nikisoma jumbe zenu huku nikibubujikwa na kujihurumia sana. Hadi jana saa 4 usiku, nilipokuwa nikiendelea kusoma jumbe za wanaJF, mke wangu alinipigia simu kunijulia hali (hatujaongea tangu aende kwao) nikafuta machozi ili niongee katika hali ya kawaida. Hakugundua lolote, basi tukatakiana usiku mwema.
Leo saa 9 mchana nikiwa najiandaa kwenda kwa baba mdogo huko Kitunda (ndio mtu wa mwisho ninaweza kulazimisha kwenda kufia mlangoni kwake), nikapokea simu ya mwanaJF, tukaongea, nikamweleza hali ilivyo, basi tukaagana. Baada ya dakika 2, Tsh 100,000 ikaingia kwenye simu! Kidogo nianguke.
Nikampigia kumshukuru sana, pia akasema niandike namba yangu. Ni Tigo: 0653 257566. Basi nimeahirisha kwenda kwa bamdogo niko Mtongani ninaandika. Hadi jioni tena, wacha nirudi nyumbani.
UPDATE 2:
Ndugu asanteni sana. Nimepokea msaada wa Tsh laki 1 ingine kutoka kwa mwanaJF ambaye na yeye anaishi nje ila ametumia mwenyeji aliye hapa Dar. Wakikubali nitawajulisha ID zao. Ila kikubwa ni shkrani za dhati kwa jumbe zenu na fedha zenu.
Asubuhi ya leo pia niliitwa na Afisa Jeshi mmoja ambae ni mwanaJF, nikamtembelea hapo kambini, kanitia moyo, kanipa chakula na nimepata tumaini. MBARIKIWE NDUGU ZANGU.
Habari za kushinda!
Naandika nikiwa na uchungu sana baada ya Breakdown ninayoipitia. Career yangu ni kwenye Media industry, tangu niache ajira yangu ya kwanza mkoani ambayo nilistawi kiasi cha kuoa na kuwa na kwangu, nikahamia Dar ambapo nilifanikiwa kupata kazi na kuendesha maisha lakini kwa mahangaiko makubwa kiasi cha mwaka mzima wa 2015 kuwa ni mwaka wa dipression kwangu.
Bahati mbaya, mwishoni mwaka jana nikapoteza ajira yangu, licha ya kutafuta huku na huko kwa njia zote na kuhudhuria interview nyingi, sijapata kazi hadi muda huu. Hivyo nikaona nisije kuadhirika ndani, nikaamua kumrudisha mke na mwanangu mchanga ukweni wanisubiri niendelee kupambana.
Nilibakiwa na Laptop na Smartphone yangu ambavyo nilivitangaza mnada hapa jamvini kwa bei ya hasara ili nisukume siku, sikupata mteja, mwisho wa siku vikaja kuibiwa vyote sebuleni kwangu na majirani wamekana kutofahamu chochote. Angalau freelancing ilikuwa inaniokoa na hicho kilaptop, pia kilikuwa na Data zote za kujiajiri kwa kufungua kampuni ya Web Design.
Nina elimu ya chuo, vyeti safi, uzoefu wa miaka 3 na Portfolio nzuri kabisa kwenye Print Media, TV Broadcasting & Advertising, lakini nimetumia kila senti niliyonayo bila mafanikio. Wakuu nimekata tamaa na nina uchungu bila kuwa na wa kumlaumu kwasababu sioni nilipokosea au sababu ya changamoto mfulilizo kiasi hiki.
Nilianza kuhoji uwepo wa Mungu na kwanini hajibu maombi yangu, kwakweli nikamezwa na hoja za kipagani na kuanza kuukana Ukristo wangu, kwamba kama kweli kungekuwa na Mungu, kwanini aruhusu hadi familia isambaratike kwa kukosa chakula na kushindwa kujiendesha? Ila baadae nikawaza kuwa unapokuwa kwenye shida sio kipindi kizuri cha kuanza kuquestion uwepo wa Mungu.
Siku za hivi karibuni nimeanza kugoogle njia za kujitoa uhai na nikaambulia ufahamu wa kwamba njia rahisi ni Drug Overdose, kwa jinsi ambavyo sitaki kuwapa watu shida, nafikiria kwenda kujioverdose msituni hata maiti yangu isiwape watu gharama za mazishi.
Nimechoka sana ndani, nimekuwa nikiwapigia simu watu mbalimbali hadi wale wa utotoni, angalau nimekuwa nikihisi faraja flani lakni mwisho wa siku bado nakuwa peke yangu. Nilikuwa ninasaza chakula, nilikuwa nina kila kitu na kazi ndio ilikuwa kitu kikubwa, sasa sipati hata kazi, kwamba nijijenge tena, afya yangu vibarua vya zege haivimudu, ndio maana nilikimbilia shule. Pole hazinisaidii, kwenda kanisani naona hiyo nauli bora iwe lunch, sijui nifanye nini.
Hapa mfukoni imebaki elfu 10 tu, nawaza sijui wiki ijayo itakuwaje. Nilikuwa nabrowse JF kwenye Smartphone, sasahivi nipo Internet Cafe niko down sana washkaji.
UPDATE:
Ndugu zangu,
Kwanza mfahamu kwamba natumia Kinokia cha Tsh 15,000 (true) kusoma jumbe zenu na kila baada ya muda flani ninalazimika kupanda gari kutoka Misheni hadi Mtongani kwenda kuwajibu Internet Cafe.
Bila jumbe za kutia moyo humu ndani mimi leo nisingekuwepo. Nimekuwa nikisoma jumbe zenu huku nikibubujikwa na kujihurumia sana. Hadi jana saa 4 usiku, nilipokuwa nikiendelea kusoma jumbe za wanaJF, mke wangu alinipigia simu kunijulia hali (hatujaongea tangu aende kwao) nikafuta machozi ili niongee katika hali ya kawaida. Hakugundua lolote, basi tukatakiana usiku mwema.
Leo saa 9 mchana nikiwa najiandaa kwenda kwa baba mdogo huko Kitunda (ndio mtu wa mwisho ninaweza kulazimisha kwenda kufia mlangoni kwake), nikapokea simu ya mwanaJF, tukaongea, nikamweleza hali ilivyo, basi tukaagana. Baada ya dakika 2, Tsh 100,000 ikaingia kwenye simu! Kidogo nianguke.
Nikampigia kumshukuru sana, pia akasema niandike namba yangu. Ni Tigo: 0653 257566. Basi nimeahirisha kwenda kwa bamdogo niko Mtongani ninaandika. Hadi jioni tena, wacha nirudi nyumbani.
UPDATE 2:
Ndugu asanteni sana. Nimepokea msaada wa Tsh laki 1 ingine kutoka kwa mwanaJF ambaye na yeye anaishi nje ila ametumia mwenyeji aliye hapa Dar. Wakikubali nitawajulisha ID zao. Ila kikubwa ni shkrani za dhati kwa jumbe zenu na fedha zenu.
Asubuhi ya leo pia niliitwa na Afisa Jeshi mmoja ambae ni mwanaJF, nikamtembelea hapo kambini, kanitia moyo, kanipa chakula na nimepata tumaini. MBARIKIWE NDUGU ZANGU.
